Βέστεϊκ, Σίμον

(Simon Vestdijk, Χάρλινγκεν 1898 – Ουτρέχτη 1971). Ολλανδός συγγραφέας. Αφού πήρε το πτυχίο της ιατρικής στο Άμστερνταμ (1927), έκανεένα ταξίδι στις Ινδίες, ως γιατρός πλοίου. Στη συνέχεια ασχολήθηκε αποκλειστικά με τη λογοτεχνία. Από τους πιο παραγωγικούς και πολύμορφους συγγραφείς, έδωσε τον καλύτερο εαυτό του στην αφηγηματική πεζογραφία. Κυριότερα έργα του: Γυρισμός στην Ίνα Ντόμεν (1934), Έλζε Μπαΐλερ, Γερμανίδα υπηρέτρια (1935), Η κάθοδος του κυρίου Βίσερ στην κόλαση (1936), Άγιος Σεβαστιανός (1938), Ο χάλκινος κήπος (1950), Το ποτήρι της αγάπης (1957). Όλα βασίζονται στην ψυχολογική ανάλυση των προσώπων. Από τα έργα του με ιστορικό θέμα αναφέρουμε τα σπουδαιότερα: Η πέμπτη σφραγίδα (1937), Η πτώση του Πιλάτου (1938), Το νησί του ρούμι (1940) και Ο υπηρέτης και οι ζωντανοί (1949).